Verduurzaming wagenpark: het glas is halfvol

VITO en Energyville kwamen onlangs in het nieuws met de stelling dat de elektrische bedrijfswagens via de tweedehandsmarkt niet zorgen voor een verduurzaming van het privé-wagenpark in België.

In een studie claimen ze dat de meeste van die elektrische eindecontractwagens naar het buitenland gaan. De vraag die ik mij dan stel: wat is daar verkeerd mee? CO2 is een wereldwijd probleem en die tweedehands EV’s zorgen tijdens hun tweede leven ook over de grens voor een reductie van de uitstoot. Het is stemmingmakerij die nergens op slaat. België heeft voor de komende jaren een stappenplan waardoor elektrische bedrijfswagens de overhand zullen nemen. Ik vind dat alleen maar goed nieuws. Slecht nieuws zou geweest zijn dat we niets gedaan hadden en vrolijk blijven verder tuffen met onze diesels en benzinemotoren.

Slecht nieuws zou geweest zijn dat we niets gedaan hadden en vrolijk blijven verder tuffen met onze diesels en benzinemotoren.

Als de Belgische autokoper niet tuk is op een tweedehands EV, dan kan je dat niet verwijten aan het marktsegment dat meer dan zijn duit in het zakje doet. De markt kan je nu eenmaal niet sturen zonder krachtige fiscale incentives. Een Vlaamse EV premie is geen slecht instrument (trouwens ook van toepassing op tweedehands EV’s) maar de particuliere consument zou meer gebaat zijn bij  fiscale incentives op lange termijn … zoals bij de bedrijfswagens. De reden dat veel van onze eindecontractwagens naar Nederland gaan, is trouwens ook fiscaal. De overheid brengt daar meer fiscale instrumenten in stelling om de aankoop van een tweedehandse EV aan te moedigen.

Voorts moeten we een kat een kat durven noemen. De particuliere klant is vandaag geen grote fan van elektrische auto’s. Niet van nieuwe en ook niet van tweedehands exemplaren. De redenen daarvoor zijn bekend: prijs, autonomiestress, geen laadmogelijkheid thuis … Autoconstructeurs produceren ze omdat ze moeten van Europa. Zo niet dreigen zware boetes bij het niet halen van CO2-targets. Zo creëer je een push-market die gedreven wordt door regelgeving zonder dat er pull is vanuit de markt. De klant gaat er nog steeds van uit dat hij Koning is … en hij lust niet wat er wordt geserveerd. Zijn dat zaken die we kunnen toeschrijven aan de markt van bedrijfswagens die wél vergroent? Ik dacht het niet!

Het is vooral jammer dat zelfs een positieve evolutie wordt neergesabeld met een gemakzuchtige krantenkop. De particuliere koper zal kiezen voor elektrisch wanneer zijn lijstje met verwachtingen afgevinkt is en/of wanneer het aanbod van verbrandingsmotoren helemaal verdwenen is.

Ondertussen is het glas wat mij betreft wel halfvol, met dank aan de bedrijfswagen.

Bron